11 april 2019
Het favoriete collectiestuk van onze zakelijke vrienden, deze eerste keer met Gijsbrecht Gunter, Manager Public Affairs bij Yara Sluiskil.
Zeeuws vanuit het hart
We zijn in gesprek met een geboren en getogen Zeeuw, met een brede interesse in onder andere (bio)chemie, natuurkunde, economie en politiek. Dan lijkt de link met kunst, cultuur en geschiedenis misschien ver te zoeken, maar dat geldt zeker niet voor Gijsbrecht. Als kleine jongen trok hij er al met een emmer en een schepje op uit, om scherven te zoeken. Ook ging hij na schooltijd vaak bij de archeoloog van Historisch Museum De Bevelanden langs. Daarnaast werd door het gezin Gunter met regelmaat een bezoek aan bijvoorbeeld kastelen en musea gebracht. Gijsbrecht voelt nog altijd een sterke band met zijn voorland. Hij beschrijft dit als een ”gezonde samenhang met het verleden” en dat brengt hij graag over op zijn kinderen.
Yara, specialist in kunstmest
Yara is al een aantal jaren zakelijke vriend van ons museum. Het is een bedrijf met een rijke historie, een multinational met een sterke lokale betrokkenheid. Al sinds 1929 wordt in Sluiskil kunstmest geproduceerd. Een mooi product, omdat er zonder kunstmest 50% minder voedsel op de wereld zou zijn, maar ook omstreden vanwege de grote CO2 footprint. Het klimaatakkoord is dan ook één van de pittige dossiers die Gijsbrecht op zijn bureau heeft. “Van het aardgas dat Yara gebruikt, wordt 20% benut voor het productieproces en 80% als grondstof. Wij zoeken actief naar manieren om duurzamer te produceren, zoals het gebruik van gas verder af te bouwen en groene energie te benutten.” Yara is groot geworden met de specialistische kunstmestsoorten. Wellicht minder bekend is dat zij ook voor de bubbeltjes in frisdranken zorgen, droog ijs (voor het koel houden van bijvoorbeeld voedsel of organen) en onder andere AdBlue (voor het wegvangen van schadelijke verzurende stoffen in rookgassen en een optimaler verbrandingsproces van dieselmotoren) produceren.
Mooi Zeeland
Wanneer we Gijsbrecht vragen naar zijn favoriete stukje Zeeland, noemt hij het oude haventje bij Kattendijke. “Gewoon lekker laag bij de waterkant, want de Oosterschelde is natuurlijk een heel mooi stukje natuur. Ook qua licht.”
Verstild in licht en kleur
En dan is de link naar het favoriete collectie stuk van Gijsbrecht snel gelegd. Het Zeeuwse licht vervult een hoofdrol in het schilderij Gebed voor de maaltijd van Jan Toorop (1907). Op de vraag waarom vooral dit schilderij zijn voorkeur heeft, krijgen we een antwoord wat minstens zo verhalend is als het werk zelf. “Het beeld van de krachtige Walcherse boer met licht gebogen schouders, eerbiedig zijn pet afnemend en met de grove werkhand stil op schoot, het kind, de vrouw met gevouwen handen. Ze zijn zo sprekend!” Het is de dankbaarheid voor het eten op tafel, het stilstaan bij hen die dit geluk niet kennen en het moment van “even rust, ogen dicht en het jachtige bestaan laten voor wat het is” wat Gijsbrecht zo aanspreekt.
Het verstilde, devote tafereel baadt in een zee van licht, geschilderd met vele kleine dansende kloddertjes verf. Hierin ziet Gijsbrecht graag de overeenkomst met kleurrijke kunstmestkorreltjes, een product dat ooit de hongersnood in Europa afwende. Hoe langer we samen kijken, hoe meer we zien en hoe meer betekenis het voor ons krijgt. Dat is kunst! Tot slot geeft Gijsbrecht aan dat hij het schilderij zelfs hoort: “Gebed voor de maaltijd is geschilderd in het jaar dat mijn opa is geboren en zijn gebed klinkt me in de oren wanneer ik naar het schilderij kijk.”
Gijsbrecht, bedankt voor het fijne gesprek en Yara, bedankt voor de steun aan ons museum. Hiermee dragen jullie bij aan onze doelstelling nieuwe generaties te verbinden met het erfgoed van Zeeland. We hopen met veel inwoners en bezoekers van onze provincie nieuwe, net zulke mooie nieuwe herinneringen te creëren en oude te delen.
Wil je meer weten over het zakelijk vriendschap? Kijk dan op de website of neem dan contact op met Claudia Urru via 0118 653000 of info@zeeuwsmuseum.nl.