De Eerste Wereldoorlog gaat grotendeels aan Nederland voorbij. Grotendeels dus, maar niet helemaal. Op enkele grensincidenten na zijn er geen oorlogshandelingen op Nederlands grondgebied. Wel zijn er vele, vele vluchtelingen, met name uit België. Deze armband is verbonden met het verhaal van deze ontheemde mensen.

Vanaf september 1914 begint een massale uittocht van burgers uit België. Ze vluchten voor de oprukkende Duitsers en het oorlogsgeweld. Na de val van Antwerpen herbergt Vlissingen bijna 50.000 Belgische vluchtelingen. Van de één miljoen Belgen die vluchten, gaan er ongeveer 450.000 via Zeeland. Hier beperkt de hulpverlening zich aanvankelijk tot het verstrekken van informatie. De nieuwe immigranten dienen in hun eigen huisvesting te voorzien. De enorme golf van duizenden ontheemde Belgen die Zeeuws-Vlaanderen overspoelen, maakt dit echter snel tot een illusie.

Vanuit Zeeuws-Vlaanderen verspreiden de Belgen zich naar de Zeeuwse eilanden en verder over Nederland. Velen zoeken ook via de Vlissingse Stoomvaart Maatschappij Zeeland hun heil in Engeland. Het onderbrengen van de achterblijvers gebeurt in leegstaande huizen, scholen, kerken en in barakken. Provinciale en lokale comités hebben hun handen vol aan de verwerving en distributie van hulpgoederen als voedsel, kleding en steenkool. De linnen armband met opdruk die in het Frans gezondheid toewenst aan de jeugd is van het Centraal Zeeuwsch Comité Middelburg, bedoeld om medewerkers te onderscheiden van hulpbehoevenden.

Na verloop van tijd keren veel Belgen terug naar huis. Toch zijn er in december 1918 nog altijd 124.000 Belgen in Nederland.