Tijdens de 17e eeuw ontstond de gewoonte om zilveren gelegenheidslepels te schenken bij geboorten, huwelijken, overlijdens of andere memorabele momenten. Aanvankelijk werden de lepels gebruikt voor het opscheppen van gerechten zoals pasteien, maar al snel belandden ze in de pronkkast als kostbaar aandenken. Het familiewapen op de lepel lijkt te verwijzen naar een huwelijksaangelegenheid. Bij een feestelijke visite stond gewoonlijk een kom brandewijn met boerenjongens of boerenmeisjes klaar, waaruit men rozijnen of gedroogde abrikozen kon scheppen met de gelegenheidslepel. Dan bracht men een dronk uit op de gezondheid van de gastheer en vrouw.