In de loop van de 19e eeuw werd de streekdracht in Zeeland minder kleurrijk onder invloed van de mode. Het zwart ging overheersen. Voor die tijd trouwden vrouwen in allerlei kleuren. Gelijktijdig met het zwarter worden van de streekdracht, kwamen witte beukjes in zwang voor de huwelijksplechtigheid. Vrouwen droegen deze witte trouwbeukjes ook na hun huwelijk op zon- en feestdagen.
Na de Tweede Wereldoorlog gingen steeds minder Zeeuwse vrouwen streekdrachten dragen. Een aanstaande bruid bleef toch nog vaak kiezen voor een witte bruidsjurk. De moeder van de bruid die nog wel in traditionele dracht gekleed ging, gebruikte dan een stukje van haar dochter's bruidskleed om een bijpassende beuk te maken voor haar eigen kostuum.