Deze pistolen zijn voorlopers van de vuurwapens die we nu ook kennen. Het zijn handvuurwapens, compact en relatief licht van gewicht zodat ze in tegenstelling tot geweren met één hand kunnen worden gebruikt. Het zijn wapens voor de korte afstand. Na tien meter worden ze erg onnauwkeurig, want de loop is erg kort.

Bij deze pistolen is duidelijk een zogenaamde haan zichtbaar: een soort van hamertje bovenop het wapen dat bij het afschieten op een slaghoedje slaat. Dit laat op zijn beurt een lading kruit ontsteken zodat de kogel in de loop wordt weggeschoten. Één kogel per keer, en dan moet het pistool weer geladen worden, met kruit en kogel én een nieuw slaghoedje. Dit systeem van slaghoedjes en het via de loop laden met kruit en kogel maakt dat deze pistolen in vaktaal ook wel percussiepistolen worden genoemd.

Het afvuren van zo'n pistool is nogal tijdrovend als je dat vergelijkt met een modern pistool. Daar heb je een magazijn met meerdere kogels wat je in het pistool klikt en waarmee je direct kunt vuren. En toch zijn deze pistolen ook weer niet zo ouderwets. Voorgangers van de percussiepistolen werkten met een hamer met daarin een stuk vuursteen. Dit moest een vonk geven waardoor het kruit ontstak. Niet echt betrouwbaar, zeker niet bij slecht weer. Dit pistool is trouwens ooit omgebouwd: van vuursteen naar percussie. Aangepast aan zijn tijd dus. Het is oorspronkelijk gemaakt eind 18e eeuw.