Twee drinkglazen met diamantgravure, afkomstig van het Natuurkundig Gezelschap te Middelburg.

Het graveren van voorstellingen in glas met behulp van een diamant is één van de technieken die vanuit Venetië in de loop van de zestiende eeuw naar de Nederlanden werden overgebracht. Professionele glasblazers brachten allerlei voorstellingen met deze techniek op glazen aan, maar ook amateurs hielden zich met het maken van diamantgravures bezig. Door met een diamant in een graveerstift op glas te krassen, ontstaat contrast tussen licht (gekraste delen) en donker (gladde delen). Dit vereist geduld, concentratie, een vaste hand en een goed oog, maar de techniek is verder niet erg moeilijk.
De kunst van het kalligraferen was in de zeventiende eeuw in culturele kringen zeer populair, en een stroom van gekalligrafeerde glazen en flessen was het gevolg. Het was Anna Roemers Visscher (1584-1651) die voor het eerst op het idee kwam om drinkglazen te versieren met gekalligrafeerde spreuken. Als blijk van erkenning, vriendschap of herinnering schonk men de glazen aan vrienden of bekenden.