Een kindje geboren, een nieuw leven, klein maar bijzonder wonder. Reden tot vreugde en dankbaarheid, en zeker aanleiding om dit speciale gebeuren vast te leggen. Een aandenken van een moment om nooit te vergeten. Een penning, tegel of kaart met daarop de naam van de nieuwe mens, de namen van de trotse ouders en/of de familie en natuurlijk de datum. We doen het nog steeds.

De gouden penning aan drie kettinkjes gedenkt de geboorte van Daniël de Vagher op 19 februari 1615. Een vrouw rust met rechterarm op een zandloper; onder de linkerarm houdt ze een schedel. Samen met de spreuk ‘nascendi morimur’, vanaf onze geboorte sterven wij, wijst dit ons op de kortstondigheid van het leven. De wapens op de achterzijde geven onze meer namen van families, namelijk Stoutenburg en de Jonge. Vermoedelijk heeft ene Daniel Stoutenberg deze penning voor zijn petekind, een lid van een bekende familie uit Zierikzee, laten maken.