Vanaf 1908 brengt Jacoba van Heemskerck vele zomers door in Domburg. Zij logeert bij haar vriendin Marie Tak van Poortvliet die de villa Loverendale bewoonde. De Zeeuwse natuur, en vooral het duinlandschap in en om Domburg, bleek een blijvende inspiratiebron voor haar. Ook de contacten met andere vooruitstrevende kunstenaars, als Piet Mondriaan, die in de zomer Domburg aandeden waren voor haar zeer belangrijk. Ze kreeg in die tijd les van Mondriaan en had eveneens nauw contact met Jan Toorop. Beiden experimenteerden in die tijd volop met de pointillistische techniek, die Van Heemskerck zelf ook korte tijd toepaste. Het schilderij Bos in de Zomer is hier een mooi voorbeeld van. Het schilderij laat bovendien zien hoe Van Heemskerck onder invloed van de theosofie op zoek ging naar andere manieren van weergeven. Het ging haar niet langer meer om een realistische weergave, maar om het weergeven van het wezen van de dingen.
Dit schilderij was in 1910 te zien in een tentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam, samen met werk van onder andere Piet Mondriaan en Jan Sluijters.