Marie de Man (1855-1944) is de oudste dochter van huisarts J.C. de Man. Ze is van jongs af aan geïnteresseerd in munten en archeologie. Dit is mede een gevolg van de vele verzamelingen die in huize De Man aanwezig zijn. Vanaf 1880 gaat Marie de Man zich serieus met numismatiek bezighouden. In 1885 publiceert ze haar eerste studie in de 'Revue Belge de Numismatique'. Het levert haar een benoeming tot ‘Associé étranger’ van de 'Société Royale de Numismatique Belgique' op; de eerste officiële erkenning van haar vaardigheden op het gebied van de munt- en penningkunde. Vanaf 1890 (tot 1933) is De Man conservator van de numismatische collectie van het Zeeuws Genootschap. In 1892 behoort ze tot één van de eerste leden van het in dat jaar opgerichte Nederlandsch Genootschap tot Munt- en Penningkunde. Vele jaren is ze het enige vrouwelijke lid. Vanaf 1899 neemt De Man deel aan de redactie van het tijdschrift, later een jaarboek, van dit genootschap. In 1905 ontvangt ze als erkenning voor haar numismatische werk van (oud-)bestuurs- en (oud-) redactieleden van het Nederlandsch Genootschap tot Munt- en Penningkunde deze speciaal voor haar ontworpen plaquette.