Europeanen introduceerden gemechaniseerde klokken in Japan. De Japanners pasten het Europese model wel aan hun eigen tijdrekening aan. Tot 1873 kende men in Japan een andere dagindeling dan in de westerse wereld. De dag en nacht werden in een gelijk aantal uren verdeeld. Dit betekende dat niet ieder uur standaard zestig minuten duurde. In de zomer zijn bijvoorbeeld de daguren of de uren tussen zonsopgang en zonsondergang, veel langer dan in de winter. Dit verklaart waarom de cijfers op de wijzerplaat van deze 18e eeuwse Japanse klok verschuifbaar zijn.